De drie kippetjes.
-Trien op 8 maart 2024 gedood door een buizerd.
Tijdens de afgelopen regentijd van ruim vier maanden hebben mijn kippetjes de strijd moeten voeren tegen de gevolgen van klimaatverandering. Tuin maanden onder water, zandzakken voor de deur van het kippenhok en grote plassen in de ruimte waar de kippen normaal gezien hun dagelijkse maisvoer ontvangen. Ik heb ze nog gevraagd of ze zoiets al eerder hadden meegemaakt, maar gaven daar geen antwoord op. Tenminste niet in voor mij verstaanbare taal, want kakelen onderling doen ze de gehele dag. Pien, Trien en Gezien lopen los rond en pikken ‘s ochtends tegen het slaapkamerraam als ik te lang in bed blijf liggen. Vanmorgen schijnt de zon en kan de tuin verder opdrogen. Eieren leggen doet de oudste bruine kip(Pien) niet meer. Zijn jongere zusters gelukkig nog wel. Trien is een witte kip en Gezien is ook bruin van kleur. Ze zijn alle drie nogal nieuwsgierig maar op een gezellige manier. Als ik in mijn luie stoel zit te lezen, kijken ze door het raam en pikken tegen het glas om aandacht te krijgen. Ik denk dat ze het liefst ook naar binnen willen, daar waar het altijd warmer en droger is dan buiten. Meestal sluit ik ‘s avonds het hok als de dames op stok zijn gaan zitten. Altijd heel dicht tegen elkaar om hun lichaamswarmte te kunnen delen in verbondenheid. Meestal doe ik het hok ‘s avonds dicht omdat er hier ook vossen rond lopen, maar met die wateroverlast bleef het hok regelmatig open ‘s nachts en gelukkig is er niets gebeurd. Wel zijn eerder twee kippetjes door een buizerd gedood. Dus als ik meerdere buizerds miauwend over hoor vliegen kijk ik altijd bezorgd of geen kippen alleen in het weiland lopen. Zo ja, dan jaag ik de desbetreffende kip snel in de richting van haar zusjes. Mijn idee hierbij is dat de roofvogels dan minder snel zullen aanvallen als de kippen bij elkaar zijn. Of dat klopt weet ik niet, maar mijn gevoel zegt van wel. Als ik naar de poten van kippen kijk zie ik een kleine prehistorische Dinosaurus Rex lopen die toch als een verre voorvader kan worden gezien.
Gisteren was ik in Den Haag en werd gebeld door degene die mijn kippetjes verzorgd als ik weg ben. Hij belde mij met een droeve mededeling dat Trien(de witte kip), door een roofvogel was aangevallen en gedood. De hele tuin lag bezaaid met witte veertjes en het gehavende kadaver van Trien verscheurd in het nog bloemloze bloemperk. Er gaat dan wel even een schok door je heen. Maar ja je moet verder en de andere twee bruine kippen moeten ook verder. Mijn kleinkinderen wilden de foto zien van het witte kippen kadaver en ik als didactische opa vroeg aan mijn zes jarige kleindochter : Van de drie kippen is er een dood gegaan, hoeveel zijn er dan nog overgebleven? Ze keek me doordringend aan en vroeg op haar beurt: Van die bruine kippen? Ik begreep haar twijfel, want wie zegt ons dat er niet opnieuw een buizerd op de twee overgebleven, bruine kippen jaagt. En is een voorspelling van het antwoord 3-1 niet te betrekkelijk, als je te maken krijgt met onzekere factoren, die als dood of levend kunnen worden omschreven. Ook bij het zo schijnbaar eenvoudige rekensommetje 3-1 moet je blijven denken in mogelijkheden, dat zo’n zesjarige natuurlijk al met het kwantum theoretisch onderwijs, wordt aangeleerd. Ik hoop dat ik nog voor psychologische nazorg in aanmerking kan komen als ik de gemeente Ede hierover bericht. Mijn drie kippetjes, eens een sterk bont trio zijn helaas uitgedund tot een gelijk kleurig duo. She(Trien) rest in peace. De begrafenis heeft in stilte plaatsgevonden.
J.J.v.Verre.

Reacties
Een reactie posten